MINISTER TEMPLI DZISIAJ: „BRETHREN, POZNAJEMY SZEROKO!”
pod redakcją kapłanów naszego ministra Templi
1 ° – ODZYSK TEMPLARIUSZY W CIĄGŁEJ CIĄGŁOŚCI POMIĘDZY SZCZEGÓLNOŚCIĄ A ODNOWIENIEM, ODNOWIENIEM I SZCZEGÓLNOŚCIĄ
Aby odnowa była tak skuteczna i nadal działała, konieczne jest zachowanie dwóch podstawowych zasad:
1) wierność duchowi pochodzenia,
2) aktualizacja egzystencjalna w obecnych zmienionych warunkach i potrzebach.
Templariusze, po nieszczęsnym stłumieniu przez Kościół w XIV wieku, po różnych błędnych i błędnych próbach ze strony ambitnych i skorumpowanych ludzi w wierze katolickiej, w XVIII wieku ostatecznie prześledzili zdrowe katolickie korzenie prawdziwych templariuszy światło autentycznego życia „Templariuszy Chrystusa”, które dzisiaj, zgodnie z dyktando św. Bernarda, również znajduje tytuł „i Świątyni Maryi”.
Odkryj na nowo korzenie instytucji templariuszy, duch animacji opiera się zasadniczo na trzech „doświadczeniach” średniowiecznego życia rycerskiego:
1. – integralne chrześcijaństwo
2. – Doświadczenie „Bernardino”
3. – mistycyzm miłości.
* Zacznijmy od pierwszego duchowego „korzenia”, które wyróżniło i poświęciło życie i dzieło pierwszych templariuszy, ludzi Chrystusa: wiernej wiedzy i praktyki CAŁKOWITEGO ŻYCIA CHRZEŚCIJAŃSKIEGO.
A) Przede wszystkim należy powiedzieć, że w życiu Kościoła i refleksji katolickiej potrzebny jest podwójny wysiłek:
– wysiłek ponownego odkrycia źródeł
– i wysiłek odnowienia twórcy.
Aby osiągnąć tak wysoki cel, aby uciec od martwego lub po prostu sklerotycznego instytucjonalizmu, aby na nowo odkryć bardziej intensywną duchowość wobec charyzmatu założycielskiego, konieczne jest kultywowanie trojakiego wymiaru:
– egzystencjalny, ponieważ opiera się na życiu i pracy Chrystusa, który wcielił się, aby odkupić człowieka;
– duchowy, ponieważ jest zdecydowanie zorientowany na wartości i dobra Ducha poza tymczasowymi dobrami ziemi;
– eschatologiczne, ponieważ przewidywane jest posiadanie wiecznych dóbr, które gwarantują wierność pierwotnemu charyzmatowi i należytej odnowie, aby nie umrzeć między pustymi przekonaniami a przestarzałymi praktykami życia i praktykami przewyższającymi obecne potrzeby, bardzo różniącymi się od przeszłości.
B) Chrześcijaństwo „integralne”, to podstawowe zobowiązanie nie tylko mnicha cysterskiego, ale także templariuszy, którzy czerpią swoją duchowość z charyzmatu cysterskiego!
Tutaj „integralność” oznacza „czysty”, stąd praktykowanie chrześcijaństwa w stanie ewangelicznie czystym, który łamie wszystkie przeszkody ze światem, które uniemożliwiałyby mu integralność i całość.
Ze względu na swój radykalny charakter templariusz, podobnie jak mnich cysterski, znajduje swoje zaangażowanie
– przeciwko chrześcijaństwu „w godzinach”
– lub przeciwko chrześcijaństwu „za oportunizm”.
Templariusz musi zawsze być całkowicie autentycznym wyznawcą Chrystusa, na którym zakłada życie i przedsięwzięcie. Podstawowe cechy duchowe są, zgodnie ze starożytną i oryginalną tradycją:
1) Templariusz Chrystusa umieszcza się jako fundament swojej duchowości
stale w relacji z Bogiem w osobistym doświadczeniu, ponieważ jest to spotkanie osoby stworzonej z osobą twórczą i dlatego właśnie z tego powodu zobowiązuje się ducha w swojej całkowitej rzeczywistości (zob. J. Monroux, L’expèrience chrétienne. theologie – Aubier, Paryż 1952.): integralne doświadczenie, ponieważ zakłada się, że wszystkie najważniejsze aspekty osoby są zintegrowane hierarchicznie:
– intelekt,
– Wola,
– uczucie,
– akcja,
– Społeczność,
które przyjmują jedność i transcendencję w relacji z Bogiem.
2) drugi aspekt podkreśla ks. L. Bouyer, w którym stwierdza, że „poszukiwanie Boga, w którym całe istnienie jest popełnione, a nie w poszukiwaniu czegoś, ale kogoś, Boga”, również wymaga prawdziwego Templariusz już dla prawdziwego mnicha, wolność ducha przeciwko wszelkiemu niewolnictwu lub tyranii (patrz L. Bouyer: duchowość cysterska, Jaka Book, Milan, 1994); wolność prowadzenia planu podróży, który, wychodząc z naturalnych ludzkich rzeczywistości (ciało, ciało, zmysły), stopniowo, bez przerwy, angażuje całego człowieka (rozum, intelekt, wolę, duszę, ducha, afektywność), w osobistej i całkowitej komunii z Bogiem, w której wszyscy ludzie i Bóg są wzajemnie zaangażowani.
C) William of Saint – Thierry, w Epistola ad fratres de monte Dei (1144) nalega „… aby ciało, dusza i duch, uporządkowane według własnej drogi, umieszczone we własnych miejscach, były oceniane według ich zasługi są przemyślane zgodnie z ich właściwościami, tak że człowiek zaczyna się doskonale poznawać i, kontynuując dzięki samowiedzy, zaczyna wznosić się ku poznaniu Boga ”.
Następnie podsumowuje tę samą trasę wewnętrznej i fizycznej wolności: „Początkiem dobra w życiu zwierzęcego człowieka jest doskonałe posłuszeństwo; postęp poddaje ciało
i zmniejszenie go do niewoli; doskonałość polega na przekształceniu nawyku czynienia dobra w przyjemność.
Początkiem rozumnego człowieka jest zrozumienie tego, co jest mu przedstawione w doktrynie wiary;
postęp polega na porządkowaniu rzeczy zgodnie z tym, jak są prezentowane; doskonałość jest wtedy, gdy sąd rozumu przechodzi w wewnętrzną miłość duszy.
Ale doskonałość rozumnego człowieka jest początkiem duchowości; jego postęp w twarz odkrył chwałę Boga; doskonałość przemienia się w ten sam obraz przepychu w blasku, jak w dziele ducha Pańskiego ”.
2. – SŁUŻBA MINISTRA „CHIVALLERIAN”
TEMPLI
„MINISTER TEMPLI” jest dzisiaj kapłanami, którzy w głębi ducha i życia przyjmują ewangeliczny ideał „Nowych Templariuszy” Chrystusa i Kościoła Matki, „w pełni” wiary i posłuszeństwa wielkiemu Białemu Rycerzowi, kim jest Chrystus, misja eklezjalna prowadzenia nowych templariuszy do podboju Królestwa Chrystusa na ziemi w żmudnej walce przeciwko złemu duchowi i jego ciemności oraz w praktykowaniu dzieł miłosierdzia.
Dla tego ogromnego przedsięwzięcia, Ministrem Świątyni musi być przede wszystkim człowiek Chrystusa, zdolny dzięki mocy Ducha Świętego i pod jego kierownictwem, aby pomóc Templariuszom znaleźć „VITAL SOLUTION” (żywe rozwiązanie), które jest zdolne dawać życie, zawsze w Chrystusie przez Kościół iw Kościele, chrześcijańskiemu doświadczeniu walki i zwycięstwa nad siłami zła poprzez ARMATURĘ dobrego Templariusza Chrystusa i ćwiczenie „DOBREJ BITWY”, która polega na praktyce wielkiej EWANGELICZNEJ CHARYTATYWNOŚCI
„Witalnym rozwiązaniem” jest, według K. Rahnera,
1) uniwersalny, ponieważ dotyczy wszystkich wierzących,
2) kulturowe, ponieważ jest wstawiane w czasie i historii ewangelicznej,
3) historycznie objawione, ponieważ ogłoszone i przeżyte przez Chrystusa Człowieka-Boga,
4) dogmatyczny, ponieważ należy do depozytu wiary katolickiej, która jest kościelna,
5) eschatologiczny, ponieważ będzie dokonany w życiu wiecznym,
6) integralną, ponieważ obejmuje całą istotę ludzką,
7) Marian, ponieważ jest Królową i wielkim „Wodzem” armii przygotowanym na wielką bitwę dobra ze złem!
Konkretnie rzecz ujmując, praca lub przedsięwzięcie Ministra Świątyni polega na oddaniu zasadniczo nowego templariusza:
1 – integralna duchowość
2 – siła sakramentalna
3 – Zbroja maryjna.
Duchowość templariuszy, integralna, istotna, to dusza, która musi tworzyć i informować każdego dobrego człowieka ze świątyni Pana.
Zasadniczo składa się z tych trzech ascetycznych, a nawet mistycznych wymiarów:
* Wymiar chrystologiczny: Chrystus jest czystym i silnym templariuszem, który daje swoje dzieło, słowo, życie swoim braciom, szczególnie małym, bezradnym, prześladowanym, potrzebującym, zaniedbanym, pielgrzymom i każdemu dobremu templariuszowi naśladuje jego życie i przedsięwzięcie;
* Wymiar mariańsko-eklezjologiczny: wspierany przez trzy „pielęgniarki”, które są
1) Słowo Boże,
2) Dziewica Matka Maria,
3) święta matka Kościół,
dobry templariusz karmi swoje słowo, życie i przedsięwzięcie i przekazuje je przez nieustraszoną pracę wierności Bogu, Kościołowi katolickiemu, społeczności ludzkiej;
* Wymiar templariuszy: każdy dobry templariusz zobowiązuje się być „świątynią” Ducha Świętego i bronić świątyni Pana, aby nie został zbezczeszczony i stracony przez wrogów wiary, nadziei i boskiej miłości w braciach iw święte miejsca.
Siłą sakramentalną jest częste i stałe praktykowanie sakramentów świętej Matki Kościoła, który wraz z nimi ochrzcza boskie synostwo i czyni każdego wierzącego wybranym członkiem wspólnoty chrześcijańskiej i umożliwia mu „świętą bitwę” przeciwko ciemności przemocy . * niesprawiedliwości, śmierci, przynosząc pokój, sprawiedliwość, życie; * z potwierdzeniem „inwestytury” dobrego templariusza przez zbroję Chrystusa, którą Duch Święty daje, aby przeciwstawić się niebezpieczeństwom diabła i jego naśladowców oraz wytrwałości w duchowej walce przeciwko siłom zła zbroją Bożą :
– zbroja sprawiedliwości,
– tarcza wiary, hełm zbawienia,
– miecz Ducha
(zob. św. Paweł w liście do Efezjan 6, 13-18); * dzięki sakramentowi pojednania (spowiedzi) dobry templariusz, uznając swoje słabości i słabości moralne, otrzymuje przebaczenie i miłosierdzie Pana, który w darze swojej przelanej krwi oczyszcza i odnawia go głęboko przez dar łaski uświęcającej ; * z boską Eucharystią, dobrym Templariuszem, karmionym Ciałem i Krwią Jego Boskiego Rycerza, wzmacnia się i „ubiera” Chrystusa.
* Msza Święta sprawowana w społeczności chrześcijańskiej w szabat (niedziela) sprawia, że ta ostatnia staje się także „dniem dobrego templariusza”: to będzie wielki zaszczyt dla templariuszy, aby uczestniczyć w świętej ofierze z całym nawykiem templariuszy.
Maryjna zbroja pokazuje jeszcze lepiej, że duch dobra
Templariusze rozpoznają w Maryi, matce Chrystusa i Kościoła, jej Królową, której potwierdza swoje życie i od której otrzymuje błogosławieństwo i wigor dla wielkiej bitwy: Maryja jest właściwie Królową Templariuszy, czy wielka Kobieta jest przygotowana do walki z wrogiem, który sprzeciwia się jej zdradą i oszustwem i kusi dzieci Boże do niewierności, do zdrady. Maryja jest jak armia sparowana z piekielnym wrogiem i prowadzi go w wierności i odwadze rycerzy jego synów!
Dlatego każdy dobry templariusz
– czci wielką królową,
– broni honoru i poświęconych jej kapliczek,
– naśladuje jego zalety i szerzy swoją miłość i służbę.
Każdy prawdziwy templariusz Chrystusa jest prawdziwie maryjny, jak czyni to cała autentyczna templariuszy, począwszy od świętego Bernarda, który był silnym i zdecydowanym animatorem.
3. – WNIOSEK
1) Każdy dobry kapłan Świątyni jest w duchowej służbie każdego dobrego człowieka ze świątyni Chrystusa i wielkiej Królowej Niebios, Maryi; troszczy się o każdego indywidualnego templariusza, o wierność ewangeliczną, eklezjalną, templariuszy, aby rozwinęli swoją chrześcijańską i katolicką dojrzałość.
2) Każdemu dobremu „Ministrowi Templi” nie może brakować stałej dostępności
– ku duchowemu kierownictwu rycerzy Chrystusa,
– sprawowanie sakramentów pojednania i Eucharystii
– oraz organizowanie comiesięcznych i okresowych spotkań formacji templariuszy, rekolekcji duchowych, nocy w modlitwie wspólnotowej, w oczekiwaniu na przygotowanie do otrzymania różnych stopni Templariusza Chrystusa. Każdy templariusz może zawsze swobodnie prosić o radę, pomoc duchową, spowiedź, modlitwę.